WZORZEC RASY BRIARD (berger de Brie)

zatwierdzony przez FCI pod numerem 113b, obowiązujący od 1980 r (znowelizowana wersja standardu z 1964 r.)

 

WYGLĄD OGÓLNY

 Pies typu wiejskiego, odporny, muskularny, zwinny i ruchliwy, o harmonijnych proporcjach i zrównoważonej psychice. Nie bojaźliwy i nie agresywny.

Błędy - ociężałość, delikatny kościec, lękliwość, agresywność.

Wady - nadmierna agresywność lub lękliwość.

 

WZROST

Wysokość w kłębie: psy - 62-68 cm, suki - 56-64 cm. Briard jest psem prostokątnym, dlatego długość musi być wyraźnie większa od wysokości mierzonej w kłębie.

Błędy - psy formatu kwadratowego oraz psy przekraczające górną granicę wzrostu o nie więcej niż 2 cm.

Wady - wysokość przekraczająca górną granicę wzrostu o więcej niż 2 cm lub nie osiągające dolnej granicy uznanej przez wzorzec. Zwierzęta nie osiągające dolnej granicy wzrostu nie mogą być użyte w hodowli.

 

GŁOWA

Mocna, dość długa, z krawędzią czołową zaznaczoną w połowie odległości między szczytem głowy a końcem nosa. Jej owłosienie tworzy wąsy, brodę i brwi zakrywające oczy.

Błędy - krótka lub zbyt długa głowa, dysharmonia między długością mózgoczaszki i kufy, owłosienie tak bogate, że maskuje kształt głowy, bądź przeciwnie - niedostateczne, zbyt skąpe, zbyt słaby bądź zanadto wyraźny stop.

Wady - wszystkie cechy wymienione powyżej, jeśli są zbyt mocno zaznaczone.

 

MÓZGOCZASZKA

Lekko zaokrąglona w górnej partii.

Błędy - zbyt uwypuklona, płaska czy szeroka, kanciasta.

 

KUFA

Ani wąska, ani spiczasta.

Błędy - wąska bądź spiczasta, zbyt mięsista, z obwisłymi faflami.

 

GRZBIET NOSA

Prosty.

Błędy - zbyt długi lub krótki, garbonos.

 

NOS

 Raczej graniasty niż okrągły, trufla nosa zawsze czarna.

Błędy - mały, wąski, szary, ze śladami depigmentacji.

Wady - brązowy lub jasny.

 

ZĘBY

 Silne, białe, ściśle do siebie przylegające.

Błędy -brak 1-2 trzonowców, przedtrzonowców lub siekaczy, zgryz nieprawidłowy, przodozgryz kontaktowy.

Wady - brak 3 i więcej zębów, wyraźny przodozgryz (bez kontaktu), tyłozgryz.

 

OCZY

 Ustawione w poziomie, raczej duże, dobrze rozwarte, z przylegającymi powiekami, ciemnej barwy, o inteligentym, spokojnym wyrazie. Oczy szare u szarych briardów nie są błędem.

Błędy - oczy małe, kształtu migdałowego, jasnej barwy.

Wady - oczy zbyt jasne, niejednolitej barwy, o płochliwym, dzikim wyrazie.

 

USZY

Zwisające, nie płasko przylegające do głowy i raczej krótkie.  Długość ucha ma być równa lub nieco krótsza niż połowa długości głowy. Ucho powinno być porośnięte długim włosem.

Błędy - ucho pokryte zbyt krótką sierścią, zbyt długie, wadliwie noszone.

Wady - uszy motylowe, pofałdowane, osadzone zbyt nisko pod linią oka, nierównomiernie owłosione, naturalnie wyprostowane (bez kopiowania), wyraźnie miękka chrząstka ucha.

 

SZYJA

 Muskularna, wyraźnie odcinająca się od łopatek.

Błędy - zbyt długa lub zbyt krótka, wygięta, cienka.

 

KLATKA PIERSIOWA

 Szeroka, głęboka, dobrze wysklepiona, długa.

Błędy - krótka, zbyt wąska, mało głęboka, płaska bądź zanadto wysklepiona.

 

GRZBIET

 Prosty.

Błędy - łękowaty lub karpiowaty, wyraźnie wyższy od kłębu.

 

ZAD

 Lekko spadzisty, lekko zaokrąglony.

Błędy - prosty, zbyt skośny, bardzo krótki, wyższy niż kłąb.

 

OGON

 Nie cięty, dobrze owłosiony, nisko noszony, tworzący "fajkę" przy końcu, nie wykręcany na boki, sięgający do stawu skokowego, a czasem przekraczający go (maksymalnie o 5 cm).

Błędy - zbyt krótki, prosy, krótko owłosiony, podciągnięty pod brzuchem lub noszony nad linią grzbietu.

Wady - noszony do góry albo zakręcony nad grzbietem, ślady po zabiegu operacyjnym poprawiającym kształt lub sposób noszenia ogona.

 

KOŃCZYNY

Muskularne, o mocnej kości, proste, dobrze ukątowane.

Błędy - słabe lub krzywe kości, luźna bądź stroma łopatka, wykrzywiane na zewnątrz kolana, iksowata postawa tyłu i francuska postawa przednich kończyn, miękkie śródręcze, krótkie owłosienie.

Wady - kościec słaby (bez oceny bardzo dobrej).

 

STAWY SKOKOWE

 Niezbyt blisko ziemi, dobrze ukątowane, z niemal prostopadle do ziemi ustawionym śródstopiem.łędy - zbyt daleko lub zbyt blisko ziemi, źle ukątowane.

 

ŁAPY

Silne, zaokrąglone (pośrednie między kocimi i zajęczymi).

Błędy - zbyt długie, płaskie, wąskie, o luźnych palcach, wykrzywiane do wewnątrz lub na zewnątrz, niedostatecznie owłosione.

 

PAZURY

 Czarne.

Błędy - szare.

Wady - białe.

 

PODESZWY

Twarde.

Błędy - miękkie, zbyt płaskie, nie elastyczne.

 

PALCE

Zwarte.

Błędy - rozwarte (luźne), płaskie, zbyt długie.

 

OSTROGI

Podwójne na obywdu tylnych kończynach. Psy nawet wybitne w typie, ale z pojedynczymi ostrogami zamiast podwójnych, nie mogą być premiowane czy dopuszczane do hodowli. Podwójne wilcze pazury powinny być zbudowane z dwóch części kostnych z pazurami, osadzonych możliwie jak najbliżej ziemi, co zapewnia łapie lepsze oparcie.B ł ę d y. Zbyt wysokie osadzenie (połowa śródstopia), brak jednej kości w podwójnej ostrodze (tzw. wolny pazur).

Wady - brak po jednej kości w obydwu ostrogach (obustronne wolne pazury), brak dwóch kości w jednej podwójnej ostrodze z zachowaniem pazurów, pojedyncze ostrogi, całkowity brak ostróg, jakikolwiek brak pazura.

 

SZATA

 Falista, długa, sucha (kozia), o lekkim podszerstku.

Błędy -mało sucha, lekko kędzierzawa, bez podszerstka, włos okrywowy krótszy, miękka.

Wady - włos krótszy niż 7 cm, bardzo miękki i wełnisty.

 

UMASZCZENIE

Dopuszczalne są wszystkie jednolite kolory oprócz białego i mahoniowego. Daje się pierwszeństwo ciemniejszym odcieniom przy kolorze płowym i szarym. Nie należy mylić dwubarwności z lekkim jaśniejszym odcieniem na kończynach, który jest najczęściej wyrazem depigmentacji. Taki jaśniejszy odcień musi jednak pozostać w harmonii z barwą korpusu (płowy ciemniejszy i płowy jaśniejszy, czarny ciemniejszy i czarny jaśniejszy, szary ciemniejszy i szary jaśniejszy). Płowe umaszczenie powinno być ciepłe i jednolite, ani zbyt jasne, ani wyblakłe.

Błędy -czarna barwa z brunatnym lub czerwonym odcieniem, płowa jasna aż wyblakła, niedostatecznie ciepła, biała plama na piersi.

Wady - białe znaczenia (plamy) na ciele i łapach, białe lub mahoniowe umaszczenie, dwubarwność - rozumiana jako odmienne ubarwienie włosa i skóry (skóra niebieskawa powinna być pod czarną i szarą sierścią, skóra różowa powinna być pod sierścią płową). Umaszczenie płaszczowe lub bardzo jasne.

 

 Samce powinny mieć obydwa jądra normalnie wykształcone i całkowicie opuszczone do moszny.